Şeyh Mukbil rahimehullah’ın öğrencilerinden Şeyh Salih b. Abdillah el-Bekri’ye şöyle soruldu:
“Bize Selefî menheci özet olarak tarif eder misiniz? Allah size hayırlı karşılık versin.”
Cevap: Selefilik: Allah’ın kitabına ve Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem’in sünnetine sarılmaktır. Selefî menhec: Sahabe radıyallahu anhum’un üzerinde bulunduğu yol olan; Kitap ve sünnete sarılmaktır. İşte selefi menhec budur. Bu, Allah Subhanehu ve Teâlâ’nın Allah için ibadette ihlas ile birlenmesi, Allah’a isimleri ve sıfatlarıyla; tahrifsiz, ta’tilsiz, tekyifsiz ve temsilsiz olarak iman edilmesidir. (Tahrif: Allah’ın isim ve sıfatlarında lafız veya manayı bozmaktır. Ta’til; lafız veya mananın iptal edilmesidir. Tekyif; şekil belirlemektir. Temsil: mahluka benzetmektir.)
Selefilikte gruplaşma yoktur. Batıl için toplanma yoktur. Allah onlara rahmet etsin, Selef; Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem’e tabi olur ve O’na uyarlardı. Bir selefiye Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem’in hadisi ulaştığı zaman: “İşittim ve itaat ettim” der, hadisi kabul eder, ona şahsi görüş, kıyas, zevk, falan hocanın sözü, filan başkanın görüşü veya falan alimin sözüyle itiraz etmez.
Salih selefin zamanında – Allah onlara rahmet etsin – bulunmayan şeyler, sonradan türetilmedir. Seleften birinin yapmadığı bir şeyle - mesela mevlid gibi - Allah’a yakınlaşmaya çalışmak bidattir. Sahabe hizipçilik, (grupçuluk, particilik) yapmamıştır, bu bir bid’attir. Dernekler de yine bid’attir. Sahabede dernekler yoktu. Bu İslam düşmanlarının bir tuzağıdır. Buna ihtiyaç yoktur.
Fetva Tarihi: 01/02/2013 Link: http://www.albakre.net/play-184.html
