كُنَّا عِنْدَ أَنَسٍ، وَكَانَ صَائِمًا " فَدَعَا بِعَشَائِهِ، فَالْتَفَتَ ثَابِتٌ يَنْظُرُ إِلَى الشَّمْسِ وَهُوَ يَرَى أَنَّ الشَّمْسَ لَمْ تَغِبْ، فَقَالَ أَنَسٌ لِثَابِتٍ: لَوْ كُنْتَ عِنْدَ عُمَرَ لَأَحْفَظَكَ
"Enes radıyallahu anh'ın yanında idik. O oruçlu idi. Akşam yemeğini istedi. Sabit (el-Bunânî) hemen güneşe bakmaya kalktı. Güneşin kaybolmamış olduğunu görüyordu. Enes, Sabit'e dedi ki: "Şayet Ömer (radıyallahu anh)'ın yanında olsaydın elbette seni yakalardı."
Firyâbî, Siyam (no:50) isnadı sahihtir.
Yine Humeyd şöyle dedi:
أَنَّهُ لَمْ يَكُنْ يَنْتَظِرُ الْمُؤَذِّنَ فِي الْإِفْطَارِ وَكَانَ يُعَجِّلُ الْفِطْرَ
"Enes radıyallahu anh iftarda müezzini beklemezdi. O iftarda acele ederdi."Firyabi Sıyam (no:51) isnadı sahihtir.
