Şeyh Ahmed b. Ömer Bazemul
Tercüme: Ebu Muaz
1- Samimî selefî ile hak ile oynayarak selefî olduğunu söyleyeni ayırt etmemek
2- Selefî'lik iddia edenlerin hileleri sebebiyle samîmî selefî'leri eleştirmek
3- Asıl kaynağını bilmediği halde bir sözü veya fiili selefî bir alime nispet etmek
4- Selefî’nin kendi anlayış ve düşüncesini âlimin anlayışı ve maksadı olarak lanse edip, âlimin kastetmediği şeyi ona nispet etmek.
5- Gençlerin beceremedikleri konularda tartışmaları ve kendilerini ilgilendirmeyen meselelere girmeleri
6- Kardeşlikte samimi olmamak ve kasıtlı kimselerin yaydıkları sözlere kulak vermek
7- Özellikle âlimler katında özel olan ve nakledildiği zaman fırsat kollayan kimselerin sû-i isti'mâl edeceği meseleleri yaymak
8- Hak ile batıl arasındaki ihtilafı şahsî ihtilaf olarak nitelemek. Gevşemeciler, daveti yardımsız bırakanlar ve Haddadî’ler buna ne kadar da sevinirler!
9- Kimden ilim alınacağını bilmemek. İlimle beraber Allah’tan sakınmanın bulunması zorunludur.
10- Takvadan çok, günahkarlığa yakın olan kimselerden ilim almak. Kendisine helâl olmayan şeylerle Allah’ın dinini kullanarak avcılık yapan ne kadar da çoktur!
11- Âlimlere danışmadan bazı ilim talebelerini (sohbet etmesi için) misafir etmek
12- Selefî olduğunu söyleyen herkesi; ilmi ve dindarlığı hususunda güvenilir bir selefî zannetmek
13- Yaratılmış olanları hakkın önüne geçirmek. Onlardan birinin âlimlere karşı edeb suretinde hakkı reddettiğini ve bâtılı desteklediğini görürsün.
14- Kasıtlı yanlış ile kasıtsız hata arasını ayırmamak. Bu ikisini eşit görmek aşırılık veya gevşekliktir.
15- Gençlerin ilim talebelerinin etrafında toplanması. İlim talebesinden istifade edilebilir, fakat o tâbî olunan bir önder edinilemez.
16- İlim talebesinin tasarruflarını âlimlerin tasarruflarına kıyaslamak. Halbuki ikisinin arasındaki fark gayet açıktır.
17- Dünyevi maslahatlarını elde etmek için bazı kimselerin hoca olarak ön plana çıkmaları
18-Davette ön planda yer alan ilim talebelerinin âlimlerle irtibatta bulunmamaları, âlimlere danışmamaları, bilakis bunu gereksiz görmeleri. Bu tehlikeli bir sapmadır.
19- Bazı ilim talebelerinin selef’i olmayan (yani kendisinden önce o meseleyi dile getiren bir âlime dayanmadan) kaideler koymaları. Bunu ya kendisini beğenmişliğinden ya da âlimlik taslamasından yapar.
20- Bazı ilim talebelerine âlimlermiş gibi muamele edilmesi hatta âlimlerden önde tutulması. Hâlbuki ilim talebesinin bunu hak etmediği bilinmektedir.
21- Bazı ilim talebelerinin, etrafındakileri kendisine taassup edecek ve kendisinin görüşlerine boyun eğecek şekilde yetiştirmeleri.
22- Menhec üzerinde giden bir selefî’yi; cerhte (bid’at ehlini eleştirme ve reddetme hususunda) aşırılıkla veya acelecilikle suçlamak.
23- Bazı ilim talebelerinin, mezheplerin delile aykırı görüşlerini, başka bir görüşü desteklemek için yaymaları.
24- Delile aykırı olan ve selef'i olmayan şaz ve reddedilmiş görüşleri ortaya koyarak yaymak. Böyle bir tutumu sünnet âlimleri kötülemişlerdir.
25- Bazı ilim talebelerinin, muhaliflere karşı çıkan samimi selefîlere karşı insanları kışkırtmaları.
26- Bazı selefî'lerin ihtilaflı konulara girerek hükümde bulunmaya çalışmaları ve kendisinden büyük âlimler hakkında hükümde bulunmaları. Bu bir edepsizliktir.
27- Renkten renge giren bazılarının selefî'lerin saflarına girerek insanları birbirine düşürmeleri ve nasihatçi suretinde fitnelerin ateşini yakmaları
28- Şer’î ilim derslerinin aşamalarını gözetmeden ve edepleriyle edeplenmeden davet etmek ve ders vermek için öne çıkmak.
29- Selefî davet adı altında mal toplayıp bunları gayesi dışında yerlere harcamak.
